Zapisy na zajęcia 2008/09 (POLSKA)
2008-09-24
Co słychać na półkoloniach? (POLSKA)
2008-08-01
Zapraszamy na półkolonie (POLSKA)
2008-06-04
Bazyliszek na Wielkiej Paradzie Smoków (POLSKA)
2008-06-02

Przeglądaj całe archiwum...

Zapisz się na naszego
newslettera i otrzymuj ciekawe
informacje dotyczące
wychowania Twojej pociechy.

Twój e-mail
Dla rodziców

WADY I ZABURZENIA MOWY U DZIECI

 

   Mowa jest dźwiękowym porozumiewaniem się ludzi. Jest aktem w procesie słownego porozumiewania się, w którym uczestniczą jednocześnie co najmniej dwie osoby. Każdy człowiek uczy się umiejętności mówienia już od pierwszych chwil swoich narodzin. Należy również nadmienić, że już w życiu płodowym dziecko przygotowuje się do mówienia. W tym czasie u mającego przyjść na świat dziecka wykształcają się narządy mowne i rozpoczyna się ich funkcjonowanie. Zdaniem audiologów w czwartym lub piątym miesiącu życia płodowego płód zaczyna reagować na bodźce akustyczne. Już w życiu płodowym dziecko rejestruje w swej pamięci słuchowej głos matki.

   Mowa odgrywa waż rolę w społecznym życiu każdego człowieka. Kontakt z innymi ludźmi jest możliwy dzięki umiejętności mówienia i rozumienia tekstów słownych. Nie jest ona umiejętnością wrodzoną. Człowiek nabywa ją w ciągu swego życia osobniczego w kontakcie z mówąiącymi ludźmi.

Rozwój mowy zależy między innymi od:

  • wlaściwego oddziaływania środowiska wychowawczego;
  • prawidłowego rozwoju ośrodkowego układu nerwowego;
  • odpowiedniej budowy układu oddechowego, fonacyjnego (krtań) i narząw:słuchu (fizycznego i fonematycznego), mowy.

 

Kształtowanie się mowy jest zatem procesem złożonym, zależnym od wielu czynników zarówno natury genetycznej, psychicznej,jak i społecznej.

Nieprawidłowości związane z mową występują zarówno u dzieci,jak i u dorołsych.

Niniejszy artykuł został poświęcony wadom wymowy i jej zaburzeniom u polskich dzieci zamieszkałych w Chicago.

Charakterystyczne dla dzieci zamieszkałych w Chicago jest to, że już bardzo wcześnie potrafią posługiwać się dwoma językami - polskim i angielskim. Umiejętność władania tymi językami zależy od środowiska rozwoju dziecka, ich predyspozycji psychofizycznych.

Często zdarza się tak, że dziecko wybiera sobie ten język, który jest dla niego łatwiejszy.  Jest to związane także z uznaniem otoczenia oraz rodzajem języka, którym posługują się rodzice.

U dzieci polskich mieszkających w Polsce, jak i również tych, które mieszkają w Chicago można zaobserwować następujące nieprawidłowości w rozwoju mowy:

  • dyslalia (zastępowanie jednych głosek innymi np. wlona zamiast wrona;
  • seplenienie - nieprawidłowa artykulacja głosek między                       innymi s,z,c,dz reazlizowanych np. międzyzębowo;
  • mowa bezdzwięczna - brak realizacji głosek dzwięcznych np. faka         zamiast waga;
  • rotacyzm - nieprawidlłowa realizacja głoski r np. rotacyzm języczkowy   występuje wtedy, gdy zamiast koniuszka języka wibruje języczek będący zakończeniem podniebienia miękkiego;
  •  rynolalia - mówienie z nieprawidłowym rezonansem nosowym, czyli z tzw. poszumem nosowym;
  • dysglosja - zaburzenia mowy związane z nieprawidłową budową narząw mowy np. wady zgryzu, zbyt duży język;
  • jąkanie - zaburzenie płynności mówienia;
  • mutyzm - brak lub ograniczenia mówienia;
  • afazja dziecięca - zaburzenie mowy spowodowane uszkodzeniem mechanizmów programujących czynności mowy w ośrodkowym układzie nerwowym np. trudności z rozumieniem mowy przy prawidłowym słuchu; trudności z nadawaniem mowy przy prawidłowej budowie narząw mowy.
  • dyzartria - zaburzenie mowy związane z uszkodzeniem ośrodków i dróg   unerwiających narządy.

 

    Rozwój każdego dziecka przebiega indywidualnie, dotyczy to również mowy. Są jednakże pewne normy, które mogą wskazywać na to czy rozwój mowy przebiega prawidłowo. Pozwalają one na przykład ocenić, czy jest to rozwój prawidłowy, czy opóźniony. Im szybciej uda się to ustalić tym szybciej i skuteczniej można przeprowadzić terapie.

    W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy skontaktować się z logopedą, lekarzem, psychologiem.

 

                                                                      mgr Joanna Krawczyk

                                                                        pedagog i logopeda